In onze drukke volwassen levens, waarin de tijd voortdurend onder druk staat en sociale contacten vaak draaien om strakke schema’s en prestaties op sociale media, kan de simpele handeling van een nachtje bij je vriend thuis bizar lijken. Maar voor een groeiend aantal volwassenen, vooral jonge vrouwen, is het logeerpartijtje bezig aan een comeback. Het gaat niet zozeer om zoete snacks en goedkope films, maar om het terugwinnen van tijd voor een diepere verbinding met vrienden in een tijd waarin dergelijke verbindingen steeds zeldzamer worden.

Neem Tonna Obaze, een 28-jarige oprichtster van een adviesbureau, die onlangs merkte dat ze verlangde naar het bedrijf van haar vriendin Bria, voorbij de beperkingen van een doorsnee etentje. “Er zijn zelfs een paar tranen gevloeid waarbij wij, als mensen van eind twintig, begin dertig, er naar verlangden om terug te keren naar deze vriendschap, waar je op de bank kunt zitten en kunt eten wat er in de koelkast staat, een film kunt kijken en gewoon bijkletsen met elkaar zonder dat er een einde of timing in zicht is”, reflecteert ze. Dit sentiment geldt voor velen die verlangen naar een authentieke verbinding die verder gaat dan vluchtige interacties die worden aangewakkerd door sociale media of verpakt in gehaaste happy hour-vensters.

Terwijl logeerpartijtjes ooit een belangrijk onderdeel waren van de kindertijd en adolescentie, verlegt de volwassenheid onze prioriteiten vaak weg van ongestructureerde, intieme ontmoetingen met vrienden. De eisen van banen, gezinnen en zelfs de samengestelde aard van sociale interacties online maken het moeilijk om prioriteit te geven aan deze diepere verbindingen. Maar deze verschuiving betekent niet dat onze behoefte eraan afneemt.

De allure van banaliteit

De aantrekkingskracht van het logeerpartijtje voor volwassenen ligt in de afwijzing van performatieve sociale normen. In tegenstelling tot zorgvuldig samengestelde dates of beeldbewuste uitjes, omarmt het logeerpartijtje het ‘banale’ samenzijn: een maaltijd delen, films kijken, zelfs gewoon rustig in elkaars gezelschap bestaan. Zoals Jeffrey Hall, hoogleraar communicatiewetenschappen aan de Universiteit van Kansas, opmerkt: “We zijn er alleen maar om bij elkaar te zijn, in plaats van ons meer bezig te houden met het beheersen van de indruk… of proberen een goede publieke verschijning te maken als je uit eten gaat of uit eten gaat.”

Dit gebrek aan druk zorgt voor echte kwetsbaarheid en intimiteit. Het zijn deze onbewaakte momenten – het ruilen van huidverzorgingsroutines, commentaar geven op pyjama’s of gewoon naast elkaar in slaap vallen – dat vriendschappen zich verdiepen. Zoals Maegan Thompson, een 31-jarige die logeerpartijtjes organiseert in haar huis in Florida, opmerkt: „De dingen waar je vroeger een band mee kon opbouwen toen je jonger was, zijn dezelfde dingen waar je een band over krijgt als je volwassen wordt.”

Tijd goed besteed

Misschien wel het allerbelangrijkste: logeerpartijtjes bieden iets kostbaars in onze gefragmenteerde levens: tijd. Een ontbijtritueel in het weekend in de ochtend kan intiemer en betekenisvoller aanvoelen dan een gehaast kopje koffie tijdens de lunchpauze op een werkdag. Het uitgebreide karakter van het sleepover-formaat zorgt voor diepere gesprekken en ervaringen die simpelweg niet in korte uitbarstingen kunnen plaatsvinden.

Naast individuele vriendschappen hebben logeerpartijtjes voor volwassenen het potentieel om sterke gemeenschappen te bevorderen. Ze creëren mogelijkheden om opnieuw contact te maken met dierbaren, vooral degenen die ver weg wonen, of om betekenisvolle banden binnen een groep vrienden te cultiveren. Een zomerkamperen in de achtertuin met gezinnen kan een ontspannen ruimte bieden voor zowel kinderen als volwassenen om elkaar te ontmoeten, verhalen te delen en te lachen onder een gedeelde hemel.

Dus hoewel het beeld van een volwassene opgestapeld op een slaapzak op het eerste gezicht misschien dwaas lijkt, is er iets heel krachtigs aan het terugwinnen van dit eenvoudige ritueel. Het gaat over het prioriteren van oprechte verbondenheid, het omarmen van kwetsbaarheid en het zeggen van ja tegen de geruststellende vertrouwdheid van het aanwezig zijn met dierbaren in een ruimte waar de tijd wegsmelt en de resten achterlaat van gedeeld gelach, gefluisterde geheimen en rustig, gemakkelijk gezelschap.