Een groeiend aantal vrouwen wendt zich tot behandelingen met testosteron, op zoek naar een remedie, niet alleen voor een afnemend libido, maar ook voor een reeks symptomen die verband houden met veroudering en de perimenopauze. Deze trend, aangewakkerd door anekdotische rapporten die circuleren op sociale mediaplatforms zoals TikTok en wordt verdedigd door figuren als Halle Berry en Real Housewives-sterren, heeft geleid tot discussie over de werkzaamheid, veiligheid en ethiek van het gebruik van dit traditioneel met mannen geassocieerde hormoon voor vrouwen.
Hoewel testosteron bij beide geslachten een cruciale rol speelt, neemt de productie ervan bij zowel mannen als vrouwen op natuurlijke wijze af met de leeftijd. Bij vrouwen kan deze achteruitgang zich manifesteren als een verminderd libido, een lager energieniveau en veranderingen in de stemming. Hoewel de Food and Drug Administration (FDA) testosterontherapie specifiek voor deze symptomen van de menopauze niet heeft goedgekeurd, zoeken sommige vrouwen ernaar ‘off-label’, vaak bij privéklinieken in plaats van bij traditionele zorgverleners.
De aarzeling bij de FDA komt voornamelijk voort uit een gebrek aan robuuste langetermijnstudies die zowel de effectiviteit als de veiligheid van testosteronbehandelingen voor vrouwen aantonen. Een opmerkelijk onderzoek van Procter & Gamble begin jaren 2000 liet veelbelovende resultaten zien met betrekking tot de verbetering van het libido, maar het viel samen met een ander onderzoek dat zorgen uitte over de risico’s van borstkanker die verband houden met hormoontherapie in de menopauze. Dit veroorzaakte een wijdverbreide voorzichtigheid rond hormoontherapieën voor vrouwen, wat uiteindelijk leidde tot een vertraging van de goedkeuring door de FDA.
Dit heeft echter niet veel vrouwen afgeschrikt die testosteron online en via alternatieve klinieken vinden. Journaliste Susan Dominus documenteerde in haar recente artikel in New York Times Magazine de uiteenlopende ervaringen van deze vrouwen die hogere doses testosteron gebruikten, soms hoger dan de niveaus die ze zelfs tijdens hun jeugd van nature ervaren. Sommigen melden diepgaande voordelen: verhoogd libido, verhoogde energie, verbeterde spiermassa en een hernieuwd gevoel van vitaliteit.
Maar sommige gebruikers melden ook opmerkelijke nadelen: haaruitval, ongewenste haargroei in het gezicht en stemmingswisselingen, variërend van prikkelbaarheid tot agressieve uitbarstingen.
Dominus benadrukt dat deze ervaringen zich vaak voordoen zonder duidelijk medisch toezicht, waarbij veel klinieken buiten de FDA-regelgeving en verzekeringsdekking opereren. Dit creëert een financieel precaire situatie voor vrouwen die vaak worden aangemoedigd om dure pellets of crèmes te kopen zonder adequate langetermijnbeoordelingen van de potentiële risico’s en voordelen. Het gebrek aan robuuste klinische onderzoeken maakt het probleem nog ingewikkelder.
Een extra laag toevoegen aan dit complexe gesprek is het opkomende verband tussen hoge doses testosteron bij vrouwen en praktijken voor genderbevestiging. Dominus wijst erop dat sommige conservatieve vrouwen, vooral degenen die op zoek zijn naar een meer ‘vrouwelijke’ persoonlijkheid, weerklank vinden in de masculiniserende effecten van testosteron, ondanks de traditionele associatie met de mannelijke identiteit. Dit kruispunt onderstreept de bredere maatschappelijke discussies rond gendernormen en de diverse trajecten die individuen kunnen kiezen voor zelfexpressie en lichamelijke autonomie.
De snelgroeiende trend van vrouwen die testosteron gebruiken, vereist verder onderzoek. Naarmate het wetenschappelijk inzicht evolueert en individuele verhalen een grotere zichtbaarheid krijgen, is het van cruciaal belang om open dialogen te bevorderen waarin zowel de potentiële voordelen als de inherente risico’s van deze steeds populairder wordende maar grotendeels ongereguleerde behandeling aan de orde komen.
